RUS ORDUSU

https://en.wikipedia.org/wiki/Russian_Armed_Forces

Rusya Federasyonu Silahlı Kuvvetleri (Rusça: Вооружённые Си́лы Росси́йской Федера́ции, Vooružjonnyje Síly Rossíjskoj Federácii), yaygın olarak Rus Silahlı Kuvvetleri olarak anılır. 

Aktif görevli personel açısından, 1.15 milyon ve en az iki milyon yedek personel ile dünyanın en büyük beşinci askeri gücüdür. 

Amerika Birleşik Devletleri Merkezi İstihbarat Teşkilatı'na (CIA) göre, "Rusya, aktif personel gücünü 2026 yılına kadar 1,5 milyona çıkarmayı planlıyor ve bu da onu Çin ve Hindistan'dan sonra dünyanın en büyük üçüncü teşkilatı yapacak." 

Ülkenin üç ana hizmet kolu vardır: 
Kara Kuvvetleri, 
Deniz Kuvvetleri ve 
Havacılık ve Uzay Kuvvetleri ile
iki bağımsız hizmet kolu: 
Stratejik Roket Kuvvetleri ve Hava İndirme Kuvvetleri. 
Buna ek olarak, Özel Harekat Kuvvetleri Komutanlığı 2013 yılında kuruldu ve 2022'de tahmini gücü 1.000 ve muhtemelen ek destek personeli vardı.

2023'te Rusya, orduya yaklaşık 86,4 milyar ABD doları bütçe ayırarak dünyanın en yüksek üçüncü askeri harcamasına sahip oldu. Rus Silahlı Kuvvetleri, dünyanın en büyük nükleer silah stokunu elinde tutuyor ve dünyanın en büyük ikinci balistik füze denizaltı filosuna sahip;  aynı zamanda stratejik bombardıman uçakları işleten üç ulusal ordudan (Amerika Birleşik Devletleri ve Çin'inkilerle birlikte) biridir. Bazı istisnalar dışında, Rus yasaları 18-27 yaş arası tüm erkek vatandaşlar için bir yıl askerlik hizmetini zorunlu kılmaktadır

Rusya'nın algılanan askeri gücüne rağmen, çeşitli değerlendirmelerde kaydedildiği gibi, ülkenin savaş performansında hem taktik hem de operasyonel ölçekte eksiklikler kaydedildi. Birden fazla rapora göre, Rus Silahlı Kuvvetleri içindeki yaygın yolsuzluk, Rusya'nın sert gücü etkili bir şekilde yansıtma yeteneği üzerinde büyük bir etkiye sahip oldu.  2022'de Rusya'nın Ukrayna'yı işgalinin ortasında, farklı hizmet kolları koordinasyon ve birlikte çalışma konusunda mücadele ettiğinden, ciddi lojistik arızalar Rus birliklerinin operasyonel performansını büyük ölçüde etkiledi. Sürekli eksiklikler, Rusya'nın savaş çabalarının ilk işgalden bu yana kapsamlı aksiliklere maruz kalmasına neden oldu; Rus Silahlı Kuvvetleri, işgal edilmiş/ilhak edilmiş topraklarda art arda kayıplar, ekipmanlarının büyük ölçekli imhası ve çarçur edilmesi ve önemli ölçüde yüksek bir zayiat oranı yaşadı. ABD tarafından finanse edilen RAND Corporation'dan araştırmacılar, Rusya'nın askeri profesyonelleşme ile mücadele etmeye devam ettiğini gözlemlemiştir. 

Doğrudan Rusya Güvenlik Konseyi tarafından kontrol edilen Rus Silahlı Kuvvetleri, Federal Güvenlik Servisi Sınır Muhafızları, Ulusal Muhafızlar, İçişleri Bakanlığı, Federal Koruma Servisi, Dış İstihbarat Servisi ve Acil Durumlar Bakanlığı ile birlikte bu kapasiteyi yerine getirerek, Rus yasalarına göre ülkenin savunma hizmetlerinin bir parçasını oluşturuyor.

Hizmet dalları

Savunma Bakanlığı'na bağlı silahlı kuvvetler ikiye ayrılır:

• Silahlı Kuvvetlerin üç kolu: Kara Kuvvetleri, Havacılık ve Uzay Kuvvetleri ve Deniz Kuvvetleri
• İki ayrı birlik şubesi: Stratejik Roket Kuvvetleri ve Hava İndirme Kuvvetleri
• Silahlı Kuvvetlerin Özel Kuvvetleri: Özel Harekat Kuvvetleri
• Kendine ait ayrı bir statüye sahip olan Rus Silahlı Kuvvetlerinin Lojistik Desteği

Ayrıca Ulusal Muhafızlar ve Sınır Servisi olmak üzere iki ayrı birlik şubesi daha vardır. Bunlar, Rusya Federasyonu Silahlı Kuvvetleri Genelkurmay Başkanlığı'nın yetki alanı dışında kalırken, "Silahlı Kuvvetler" in yasal statüsünü koruyor. Ulusal Muhafızlar, Rusya'nın eski İç Birlikleri temelinde kuruldu. Yeni yapı, İçişleri Bakanlığı'ndan doğrudan Rusya Devlet Başkanı'na bağlı ayrı bir kuruma dönüştürüldü. Sınır Servisi, ülkenin ana iç istihbarat teşkilatı olan Federal Güvenlik Servisi'nin paramiliter bir örgütüdür. Her iki örgütün de ana barış zamanı faaliyetlerine ek olarak önemli savaş zamanı görevleri vardır ve kendi kara, hava ve deniz birimlerini işletmektedir.

Personel sayısı Rusya Devlet Başkanı'nın kararnamesi ile belirlenir. 1 Ocak 2008'de, 1.134.800 birimlik askeri de dahil olmak üzere 2.019.629 birim belirlendi. 2010 yılında Uluslararası Stratejik Araştırmalar Enstitüsü (IISS), Rus Silahlı Kuvvetlerinin yaklaşık 1.027.000 aktif askere ve 2.035.000 yedek askere (büyük ölçüde eski askerler) sahip olduğunu tahmin ediyor. Kararname ile belirlenen personelin aksine, bordrodaki gerçek personel sayısı Ekim 2013'te Rusya Denetim Odası tarafından 766.000 olarak bildirilmiştir. 

Stockholm Uluslararası Barış Araştırmaları Enstitüsü'ne göre, 2005-2009 ve 2010-2014 yılları arasında Rusya'nın büyük silah ihracatı yüzde 37 arttı; Rusya 2015'te silahlara 66,4 milyar dolar harcadı ardından 2016'da 69,2 milyar dolar harcayarak (ABD ve Çin'den sonra) 3. sırada yer aldı

Yapı

Rusya Federasyonu Savunma Bakanlığı, Silahlı Kuvvetlerin idari organı olarak hizmet vermektedir. Sovyet döneminden bu yana Genelkurmay, Rus silahlı kuvvetlerinin ana komuta ve denetleme organı olarak görev yaptı. "[T]MoD'suz Sovyet Genelkurmay Başkanlığı düşünülebilir, ancak Genelkurmay'sız MoD düşünülemez."

Diğer departmanlar arasında Ana İstihbarat Müdürlüğü, personel müdürlüğü ile Rus Silahlı Kuvvetlerinin Lojistik Desteği, Demiryolu Birlikleri, yer alıyor. Sinyal Birlikleri ve İnşaat Birlikleri. Milli Savunma Bakanlığı, 1 Aralık 2012'den bu yana Askeri Polis Ana Müdürlüğü'nü bünyesine kattı. Askeri Polis Ana Müdürlüğü, askeri polise bağlı askeri ilçeler bölge müdürlüklerini denetlemektedir. . Genelkurmay Başkanı şu anda Ordu GeneraliValery Gerasimov .

Temmuz 2018'de Rus Silahlı Kuvvetlerinin Ana Askeri-Siyasi Müdürlüğü oluşturuldu ve Sovyet Silahlı Kuvvetleri'nde ortadan kaldırılan ideolojik eğitim sorumluluğu geri getirildi. 

Rus ordusu üç birime ayrılmıştır: Rus Kara Kuvvetleri, Rus Donanması ve Rus Havacılık ve Uzay Kuvvetleri. Ayrıca iki bağımsız hizmet kolu vardır: Stratejik Füze Birlikleri ve Rus Hava İndirme Birlikleri. Silahlı Kuvvetler bir bütün olarak geleneksel olarak ordu (armiya) olarak anılır, ancak bazı durumlarda Deniz Kuvvetleri özel olarak seçilmiştir.

Askeri bölgeler

2010'un sonlarından bu yana Kara Kuvvetleri, Havacılık ve Uzay Kuvvetleri ve Deniz Kuvvetleri dört askeri bölgeye dağıtılmıştır: Batı Askeri Bölgesi, Güney Askeri Bölgesi , Merkez Askeri Bölge ve Doğu Askeri Bölgesi, aynı zamanda Batı, Güney, Orta ve Doğu olmak üzere dört Ortak Stratejik Komutanlıktan oluşur. Daha önce 1992'den 2010'a kadar Kara Kuvvetleri altı askeri bölgeye bölünmüştü: Moskova, Leningrad, Kuzey Kafkasya , Privolzhsk-Ural, Sibirya ve Uzak Doğu, yedinci askeri bölge: 1997'de kurulan Kaliningrad; 2010 yılına kadar hizmette.

Rusya'nın dört deniz filosu ve bir filosu, Kara Kuvvetlerinin Askeri Bölgeleriyle aynı düzeyde organizasyonlardı. Bu yedi MD, artık havacılık ve uzay kuvvetlerini ve deniz kuvvetlerini de içeren dört yeni MD ile birleştirildi. Ermenistan'da eski Transkafkasya Kuvvetler Grubu'nun solunda kalan bir Rus askeri üssü, 102. Askeri Üs bulunmaktadır ve Güney Askeri Bölge'ye dahil edilmiştir.

2010 yılının ortalarında, askeri bölgeleri ve donanma filolarını dört Ortak Stratejik Komutanlık (OSC) halinde birleştiren bir yeniden yapılanma duyurusu yapıldı. 2014 yılında Kuzey Filosu ayrı bir Ortak Stratejik Komutanlık olarak yeniden düzenlendi. 1 Ocak 2021'den itibaren bu Komutanlık askeri bölge statüsündedir.

Coğrafi olarak bölünmüş beş komut / bölge şunlardır:

• Batı Ortak Stratejik Komutanlığı – Batı Askeri Bölgesi (St. Petersburg'deki Karargah), Baltık Filosunu içerir;
• Kuzey Ortak Stratejik Komutanlığı – Kuzey Askeri Bölgesi (Severomorsk'deki Karargah), Kuzey Filosunu içerir;
• Güney Ortak Stratejik Komutanlığı – Güney Askeri Bölgesi (Rostov-on-Don'daki Karargah) Karadeniz Filosunu ve Hazar Filosunu içerir;
• Ortak Stratejik Komuta Merkezi – Merkez Askeri Bölge (Yekaterinburg'deki Karargah);
• Doğu Ortak Stratejik Komutanlığı – Doğu Askeri Bölgesi (Habarovsk'deki Karargah), Pasifik Filosunu içerir.

Plan 1 Aralık 2010'da uygulamaya konuldu ve eski Genelkurmay BaşkanıOrdu GeneraliYuri Baluyevsky tarafından Bölgesel bir bölgesel yönetim için önerilen yeniden yapılanmayı yansıtıyor. Uygulanmayan Doğu Komutanlığı. Dört komutanlık, 14 Temmuz 2010'da Başkan Medvedev'in kararnamesi ile kuruldu. Temmuz 2011'de, Füze-Uzay Savunması Operasyonel-Stratejik Komutanlığı da Rus Hava Kuvvetleri'nin eski Özel Amaçlı Komutanlığı temelinde kurulmuştur. Ocak 2011 tarihli bir Cumhurbaşkanlığı kararnamesi, yeni organizasyon yapılarının birçoğunun komutanlarını atadı.

Savunma Bakanlığı'nın kontrolü altında olmayan Rus güvenlik birimleri arasında İçişleri Bakanlığı'nın İç Birlikleri (şu anda Rusya Ulusal Muhafızları'nın Ulusal Muhafızları) bulunmaktadır. Kuvvet Komutanlığı), Rusya Sınır Muhafız Teşkilatı (Federal Güvenlik Teşkilatının bir parçası), Kremlin Alayı ve geri kalanı Federal Koruma Hizmeti ve Acil Durumlar Bakanlığı'na bağlı, 1995'ten bu yana ülkenin sivil savunma hizmeti ve daha önceki sivil savunma birimlerinin halefi.

Deniz filoları

• Kuzey Filosu (Severomorsk'deki Karargah) kendi Müşterek Stratejik Komutanlığını oluşturur.
• Baltık Filosu (Genel Merkez, Kaliningrad Oblastı dış bölgesindeki Kaliningrad'de) Batı Ortak Stratejik Komutanlığı'na bağlı.
• Karadeniz Filosu (Genel Merkez, Sivastopol'de, Kırım'ın tartışmalı bölgesi) Güney Ortak Stratejik Komutanlığı'na bağlı.
• Pasifik Filosu (Genel Merkez, Vladivostok'da) Doğu Ortak Stratejik Komutanlığı'na bağlı.
• Hazar Filosu (Genel Merkez, Astrakhan'da) Güney Ortak Stratejik Komutanlığına bağlı.

Personel

Zorunlu askerlik Rusya'da kullanılıyor; hizmet süresi 12 aydır; ve uygun yaş 18 ile 27 arasındadır. Lisans ve yüksek lisans öğrencilerine, engelli akrabalara bakan erkeklere, en az iki çocuğun ebeveynlerine ve Cumhurbaşkanlığı ilanıyla bazı kişilere erteleme sağlanmaktadır. askeri odaklı işletmelerin çalışanları. Doktora sahibi erkeklerin yanı sıra askerlik hizmeti sırasında öldürülen veya sakat kalan askerlerin oğulları ve erkek kardeşleri zorunlu askerlik hizmetinden muaf tutuluyor.

Ordu'da, dedovshchina olarak bilinen, birinci sınıftaki askere alınanların ikinci sınıftaki askerler tarafından istismar edildiği bezdirme ile ilgili yaygın sorunlar vardı. 1967'de iki yıllık hizmet süresine geçiş. Anna Politkovskaya'ya göre, 2002'de "beş yüzden fazla kişiden oluşan tam bir tabur düşman ateşiyle değil dayakla öldürüldü". 2003'teki 9 aylık bir süre içinde 2.500 personel dedovshchina ile suçlandı ve bunların yarısı hapis cezasına çarptırıldı. Bu sorunla mücadele etmek amacıyla Mart 2007'de zorunlu askerlik süresini 24 aydan 18 aya indiren yeni bir kararname imzalandı. Bu süre 1 Ocak 2008'de bir yıla indirildi.

2005 yılı sonunda Rus Silahlı Kuvvetleri personelinin yüzde otuzu sözleşmeli askerlerden oluşuyordu. Öngörülebilir gelecekte Silahlı Kuvvetler, sözleşmeli/askeri askerlik karma bir kuvvet olacak. Daimi hazırlık kuvvetlerinin bir silahlı çatışmayı kendi başlarına caydıramaması veya bastıramaması halinde, Rus Silahlı Kuvvetlerinin, daimi hazırlık kuvvetlerini takviye edebilecek personel kaynaklarına sahip olmak için bir seferberlik rezervi bulundurması gerekir.

Rus ordusuna asker alımı aynı zamanda Rusya'nın en büyük üyesi olduğu Bağımsız Devletler Topluluğu'nun Rus olmayan vatandaşlarına da açıktır.Aralık 2003 itibarıyla, Rusya parlamentosu, Silahlı Kuvvetlerin yabancı uyruklu kişileri sözleşmeli olarak çalıştırmasına izin veren ve onlara birkaç yıl hizmet verdikten sonra Rus vatandaşlığı teklif eden bir yasayı prensipte onaylamıştı ancak 2010 yılına kadar yabancılar yalnızca Rusya'da görev yapabiliyordu. Rus pasaportu aldıktan sonra silahlı kuvvetler. 2010 Savunma Bakanlığı planına göre, çifte vatandaşlığı olmayan yabancılar beş yıllık sözleşmelere kaydolabilecek ve üç yıl hizmet verdikten sonra Rus vatandaşlığına hak kazanacak. Değişiklik, BDT vatandaşlarının hızlı bir şekilde Rus vatandaşlığı almasının önünü açabilir ve Rusya'nın demografik krizinin asker alımı üzerindeki etkilerini ortadan kaldırabilir. Görevli her askere bir Rus Silahlı Kuvvetleri Kimlik Kartı verilir. 20 Eylül 2022'de Devlet Duması, AFRF'de 12 ay hizmet veren yabancı askerlere Rus vatandaşlığının verilmesini öngören bir yasa tasarısını kabul etti; daha önce hizmet gereksinimi üç yıl olarak belirlenmişti.

17 Kasım 2011'de General Nikolai Makarov, Rusya'nın askerlik hizmetinde askerlik hizmeti için yeterli sayıda erkeğin bulunmadığı ve zorunlu askerlik hizmetini yarıya indirmek zorunda kaldığı bir krize ulaştığını söyledi

Mart 2013'te Savunma Bakanı Sergey Shoygu yıl sonuna kadar tüm ordu karargâhlarında duş alınacağına söz verdi.

2013'te şöyle bildirildi: "2007 ile karşılaştırıldığında, kadın subay ve astsubayların sayısı neredeyse üçte iki oranında azaldı. 2007'de [silahlı kuvvetlerle] sözleşmeli olarak görev yapan 30.000'den fazla kadın vardı ve şimdi bunların sayısı 11.000'den biraz fazla. Çeşitli rütbelerden 4.300 subay da dahil." Rus silahlı kuvvetlerinin sosyolojik araştırma merkezi sosyal süreçleri izleme dairesi başkanı Yarbay Yelena Stepanova şunları söyledi. Bu eğilim "özel" değildi ancak Rus silahlı kuvvetlerinin genel olarak azaltılmasına karşılık geliyordu."

2018'in ortalarında sıcak iklimlere yönelik yeni bir üniforma tanıtıldı.

28 Mayıs 2022'de, Ukrayna'nın devam eden işgalinin arka planında, Vladimir Putin, <ün ifasına ilişkin ilk sözleşmenin imzalanması için üst yaş sınırını kaldıran yasayı imzaladı. >gönüllü askerlik hizmeti (daha önce bu sınır 40 yaştı).

Askeri eğitim

Sovyetler Birliği'nden miras alınan Rus askeri eğitim sistemi, subay-uzmanları dar tanımlanmış askeri mesleki uzmanlık alanlarında eğitiyor. Bu yönüyle, yeni kalifiye ikinci teğmenlerin ancak harp akademisinden veya ROTC.^[Yedek subay eğitim programına katılmak isteyen Rus sivil kurumlarındaki yüksek öğrenim öğrencileri askeri bir mesleki uzmanlık seçemez çünkü sivil üniversite tarafından öğretilen her sivil uzmanlık, aynı askeri eğitim merkezi tarafından öğretilen belirli bir askeri mesleki uzmanlığa bağlıdır üniversite rektörün emriyle. Ayrıca öğrencilerin mevcut ROTC türleri arasında seçim yapabildikleri Amerikan askeri eğitim sisteminden de farklıdır.

Rus askeri eğitim sistemi şunları içerir:

• Emri memuru okulları, kariyer emri memurlarını aktif görev hizmetine hazırlar.
• Yüksek askeri okullar, kariyerle görevlendirilen subayları müfreze/bölük komutanları olarak ve eşdeğer pozisyonlarda (taktik düzey) aktif görev hizmetine hazırlar.
• Yüksek öğrenim veren sivil kurumlar içindeki askeri eğitim merkezleri; müfreze/bölük komutanları olarak ve eşdeğer pozisyonlarda (taktik düzeyde) görev yapabilen yedek subayları hazırlar.
• Askeri akademiler, subayların askeri mesleki uzmanlık bilgilerini geliştirerek tabur/alay/tugay komutanlığı veya eşdeğer görevlere (operasyonel-taktik düzey) atanmalarına imkan tanır.
• Rusya Silahlı Kuvvetleri Genelkurmay Askeri Akademisi, askeri akademilerden mezun olan subayların becerilerini geliştirerek onların en yüksek rütbeli askeri subay (stratejik düzey) olmalarını sağlar.
• Adjunctura, sivil lisansüstü okulunun askeri bir benzeridir; subayların askeri odaklı uzmanlık alanlarında akademik bilim adayı derecesi almasına ve atanmasına olanak tanır. askeri akademilerde, askeri okullarda, askeri eğitim merkezlerinde öğretmenlik pozisyonlarına.

Bileşenleri ayır

Rus Silahlı Kuvvetlerinin 2 bileşenden oluşan rezervleri vardır (Rusça: запас; harf çevirisi: zapas):

• Aktif rezerv – Seferberlik insan rezervi (Rusça: мобилизационный людской резерв; harf çevirisi: mobilizatsionnyy lyudskoy rezervi)
• Aktif olmayan rezerv – Mobilizasyon insan kaynağı (Rusça: мобилизационный людской ресурс; harf çevirisi: mobilizatsionnyy lyudskoy resurs)

Varsayılan olarak, aktif görevin sonunda her askeri personel seferberlik insan kaynağı olarak kaydedilir. Bu, rütbelerine bakılmaksızın askere alınanlar ve gönüllüler için eşit derecede geçerlidir. Ayrıca, mezun oldukları okulların askeri eğitim merkezlerinden mezun olan ve yedek subay programı kapsamında eğitim gören sivil yükseköğretim kurumları mezunları, öğrenimlerinin ardından seferberlik İnsan Kaynakları olarak kayıt altına alınmaktadır. memur rütbesine terfi (bu tür merkezlerin mezunlarından farklı olarak, aktif görevli memur programı kapsamında eğitilmiş olup, aktif göreve kaydolması beklenenler) subay rütbesine terfi ettikten sonra görev). Seferberlik insan kaynağı, 27 yaşını doldurmuş ve herhangi bir nedenle askerlik hizmetinde bulunmamış erkeklerle doldurulmaktadır.

Seferberlik insan rezervine kaydolmak isteğe bağlıdır ve özel sözleşmeyi gerektirir. Bu olanak halihazırda seferberlik insan kaynağında yer alan her kişi için geçerlidir. Başlangıç ​​sözleşmesi 3 yıllık bir süre için imzalanmıştır. Seferberlik insan rezervinin askeri personeli (yedekler) askeri birliklerde yarı zamanlı görevler yerine getirir. Yedekler, belirli askeri birliklerde askeri bir pozisyona atanır ve tüm operasyonel, seferberlik ve muharebe süreçlerinde yer alırlar. Bu askeri birliklerin faaliyetleri. Kural olarak, barış zamanında yedek askerler ayda 2-3 gün, yıllık askeri kamp eğitimi sırasında ise 20 ila 30 gün görevlerini yerine getirirler.

Cumhurbaşkanlığı Kararnamesi'nin yedek birliklerin sayısını belirleyen ilgili paragrafı gizli olduğundan, yedek askerlerin kesin sayısı bilinmiyor. Yedeklerin görevlendirdiği askeri birlikler Rusya Federasyonu Silahlı Kuvvetleri Genelkurmay Başkanlığı tarafından belirlenir ve bu bilgiler de gizlidir.

Seferberlik insan kaynağında bulunan kişiler (yedek olmayanlar) barış zamanında askeri kamp eğitimlerine kayıt edilebilirler. Her bir eğitimin süresi 2 ayı geçemez, bu eğitimlerin tüm seferberlik insan kaynağı süresi boyunca toplam süresi 12 ayı geçemez ve bir kişi en fazla üç yılda bir bu eğitime kayıt yaptırabilir. .

2009 yılı itibarıyla, savaş zamanı seferberlik durumunda gönülsüz olarak seferberlik için kullanılabilecek vatandaşların sayısının 31 milyon olduğu tahmin ediliyor.

Yedekler öncelikle savaş zamanında seferberliğe tabi tutulur. Yedek olmayanlar ikincil olarak seferberliğe tabidir. Yedek olmayanların seferberliği, 28 Mart 1998 tarihli, 53-FZ sayılı "Askerlik görevi ve askerlik hizmeti hakkında" Federal Kanunun 53. maddesi uyarınca yaş kategorisi dikkate alınarak gerçekleştirilir: birinci kategoriden üçüncü kategoriye kadar. 

İlk kategori şunları içerir:
1) subay rütbesinin altında herhangi bir askeri rütbede olan (kayıtlı personel) ve 35 yaşını doldurmamış kişiler;
2) Ast teğmen'den yüzbaşıya (deniz hizmetinde yüzbaşı-teğmen) kadar herhangi bir rütbedeki kişiler (ast askeri subaylar) ) ve 50 yaşına ulaşmamış;
3) Binbaşı'dan (deniz hizmetinde yüzbaşı 3. rütbe) yarbay'e (yüzbaşı 2. rütbe) kadar herhangi bir rütbedeki kişiler /denizcilik hizmetinde) dahil ve 55 yaşını doldurmamış;
4) albay (deniz hizmetinde 1. rütbe kaptan) rütbesindeki ve 60 yaşını doldurmamış kişiler;
5) Tümgeneral (deniz hizmetinde kontraamiral) veya daha yüksek (yüksek subay) rütbesinde olan ve 65 yaşını doldurmamış kişiler.

İkinci kategori şunları içerir:
1) 35 yaşında ancak 45'in altında kayıtlı personel;
2) 50 yaş üstü ancak 55 yaş altı astsubay askeri subaylar; 3) binbaşı'den (deniz hizmetinde yüzbaşı
3. rütbe) yarbay'a kadar herhangi bir rütbedeki askeri subaylar ( deniz hizmetinde kaptan 2. rütbe) (dahil olmak üzere 55 yaş üstü ancak 60 yaş altı);
4) 60 yaş üstü ancak 65 yaş altı albay (deniz hizmetinde 1. rütbe kaptan) rütbesindeki askeri subaylar;
5) 65 yaşını doldurmuş ancak 70 yaşını doldurmamış üst düzey yetkililer.

Üçüncü kategori şunları içerir:
1) 45 yaş ve 50 yaş altı kayıtlı personel;
2) 55 yaşında ancak 60'ın altında askeri subaylar;
3) binbaşı'den (deniz hizmetinde yüzbaşı 3. rütbe) yarbay'a kadar herhangi bir rütbedeki askeri subaylar ( deniz hizmetinde kaptan 2. rütbe) (60 yaş üstü ancak 65 yaş altı dahil);
4) kayıtlı personel için 45'in altında ve görevli memurlar için 50 yaşın altındaki tüm kadınlar. Üçüncü kategori için belirlenen yaş sınırına ulaşmış kişi (albay (deniz hizmetinde yüzbaşı 1. rütbe) ve üzeri kişiler için ikinci kategori) , emeklidir ve seferberliğe tabi değildir.

Yedek subay eğitim sisteminin 2005–2008 reformu

Sovyetler Birliği'den devralınan Yedek subay eğitim sistemi, askeri bölümlerden mezun oldukları annelerden ve memur olarak komisyon aldılar. Bu kişi, 27 yaşına kadar yedek kuvvetlerden muvazzaf askere alınabiliyordu. Böyle bir memurun aktif görev süresi birkaç yıldı ve bu sürenin sonunda askere alınması gerekiyordu. tekrar silahlı kuvvetler rezervi. Bu tür subaylara ordunun argosunda "blazer" deniyordu (örneğin, Anatoly Kvashnin bir "blazer" idi).

2005 yılında, savunma bakanıSergei Ivanov, sivil yüksek öğrenim kurumlarındaki öğrencilerden subay yetiştirmeyi yürüten askeri birimlerin sayısında önemli bir azalma olduğunu duyurdu. Mart 2008 itibarıyla, daha önce askeri birimleri bulunan 235 sivil üniversite, akademi ve kurumdan 168'i bu birimleri kaybetmişti. 67 sivil üniversite, akademi ve kurumdan 37'si bu birimleri kaybetmişti. tutulan askeri bölümler, yeni askeri eğitim merkezlerinin kurulmasının temelini oluşturdu. Askeri eğitim merkezleri, subayları aktif görev için eğitmeye odaklanırken, askeri birimler yedek subaylar için eğitime odaklandı.

2006 yılında yedek subayların zorunlu askerliği kaldırıldı. Askeri departman mezunları artık zorunlu askerlik hizmetine tabi değildi (savaş zamanı seferberliği hariç). Askeri eğitim merkezlerinin tüm mezunlarının, üniversite mezuniyetlerinin ardından 3 yıllık aktif göreve kaydolmaları gerekiyordu.

Gönüllü askeri yedek kuvvet oluşumunun 2018 başlangıcı

2018'de Rusya, aktif görevlerden emekli olanlar arasından seçilen gönüllülere dayalı tam ölçekli bir askeri yedek kuvvet oluşumu başlattı. .Rus askeri yedek kuvveti (Rusça: мобилизационный людской резерв) imzalamış vatandaşlardan oluşan bir gruptur. yedek olarak askerlik hizmeti yapmak üzere bir sözleşme. Belirli bir askeri birimde askeri bir göreve atanırlar. Bu askeri birimlerin tüm operasyonel, seferberlik ve muharebe faaliyetlerine katılıyorlar; bu tür sözleşmeleri imzalamamış olan ve silahlı kuvvetlerin gönüllü olarak konuşlandırılması için kullanılabilecek diğer vatandaşların aksine yalnızca yasaların öngördüğü durumlarda (Rusça: мобилизационный людской ресурс).

Yedeklerden oluşan askeri birimlerin konuşlandırılması minimum zaman alır ve askeri personelin herhangi bir yeniden eğitimini gerektirmez. Yedek askerlerden oluşan askeri birimler, aktif görevliaskeri personelden oluşan askeri birimler tarafından kullanılan silahların aynısını kullanır. . Yedek askerler tarafından görevlendirilen askeri birimler, tıpkı aktif görevliaskeri birimler gibi %100 savaş zamanı standartlarına uygun personele sahiptir. yalnızca askeri personel. Neyle uğraştığımızı askeri birimler tanımıyla tanımlamanın imkânı yok - yedek askeri birlik veya yedek değil. Yedek askerlerin sayısı açık kaynaklarda sunulmuyor ve Bakanlık tarafından yayınlanan aktif görevliaskeri gönüllülerin sayıları arasında yer almıyor Savunma. Bu, yeni Rus askeri birimlerinin ve oluşumlarının gerçek birlik gücünün oluşturulmasını zorlaştırıyor.

Yedek subay eğitim sisteminin 2019 reformu

2018 yılında askeri birlikler ve askeri eğitim merkezleri kaldırıldı. O andan itibaren sivil yüksek öğretim kurumlarının öğrencileri hem subay eğitim programları (yedek hem de muvazzaf) kapsamında eğitildi. Askeri Eğitim Merkezlerinde. 2019 yılında 93 sivil yükseköğretim kurumunda askeri eğitim merkezleri bulunuyordu.

Seferberlik

Rusya Federasyonu tarihinde insan kaynağı seferberliği kapsamındaki vatandaşların zorunlu olarak gerçekleştirilen ilkseferberliği Cumhurbaşkanlığı tarafından duyuruldu. Rusya'nın Ukrayna'yı işgali sırasında 21 Eylül 2022 №647 Kararnamesi.^[

1991 ile 1997 yılları arasında bağımsızlığını yeni kazanan Rusya'nın savunma harcamaları reel fiyatlarla sekiz kat düştü. 1998'de Rusya ciddi bir mali kriz yaşadığında askeri harcamaları da azaldı. gerçek anlamda en düşük noktasına ulaştı - 1991'deki SSCB'nin ancak dörtte biri ve Rusya'nın bağımsız varlığının ilk yılı olan 1992'deki seviyenin beşte ikisi.

Maliye Bakanı Alexei Kudrin'e göre, 2000'li yılların başlarında savunma harcamaları yıllık bazda en az üçte bir oranında arttı ve bu da genel savunma harcamalarının son altı yılda neredeyse dört katına çıkmasına yol açtı. , bu oranın 2010 yılına kadar sürdürülmesi bekleniyor. 2005 yılı resmi hükümet askeri harcamaları 32,4 milyar ABD dolarıydı; ancak çeşitli kaynaklar, Rusya'nın askeri harcamalarının bildirilen miktardan oldukça yüksek olduğunu tahmin ediyor.

Rusya'nın askeri harcamalarını tahmin etmek oldukça zordur; yıllık IISS Askeri Denge, Rusya ile ilgili bölümünde sorunun defalarca altını çizdi. IISS Askeri Denge şu yorumu yapıyor: "Basitçe gözlem... [askeri bütçe] silahlı kuvvetlerin büyüklüğü veya askeri-endüstriyel kompleksin yapısının önerdiğinden daha düşük görünmektedir ve bu nedenle rakamların hiçbiri özellikle yararlı değildir karşılaştırmalı analiz için." Bazı tahminlere göre, Rusya'nın genel savunma harcamaları şu anda ABD'den sonra dünyada ikinci en yüksek seviyede. Alexander Kanshin'e göre Gaziler, askeri personel ve aileleriyle ilgili konulardan sorumlu Rusya Kamu Odası Başkanı'na göre, Rus ordusu yolsuzluğa her yıl 13 milyar ABD dolarına yakın para kaybediyor.

16 Eylül 2008'de Rusya BaşbakanıVladimir Putin, 2009 yılında Rusya'nın savunma bütçesinin 50 milyar dolar gibi rekor bir miktara çıkarılacağını duyurdu.

16 Şubat 2009'da Rusya'nın savunma bakan yardımcısı, devam eden mali krize rağmen devlet savunma sözleşmelerinin bu yıl kesintiye uğramayacağını ve 2009'da da kesinti olmayacağını söyledi. Bütçe yine 1.376 trilyon ruble olacak ve cari kurlarla bu rakam 41.5 milyar dolara ulaşacak.

Şubat 2009'un sonlarına doğru, dünya mali krizi nedeniyle, Rusya Parlamentosu Savunma Komitesi, Rusya'nın savunma bütçesinin yüzde 15 oranında düşürülerek 40 milyar dolardan 34 milyar dolara indirileceğini ve başka kesintilerin de geleceğini açıkladı. 5 Mayıs 2009'da Başbakan Birinci Yardımcısı Sergei Ivanov, 2009 yılı savunma bütçesinin 1,3 trilyon ruble (39,4 milyar ABD Doları) olacağını söyledi. Silah alımına 322 milyar ruble tahsis edilirken, fonun geri kalanı inşaat, yakıt depolama ve gıda tedarikine harcanacak.

Devlet Duması Savunma Komitesi başkanı Vladimir Komoyedov'a göre Rusya, 2013-2015'te nükleer silahlara 101,15 milyar ruble harcamayı planlıyor. Vechernaya Moskva'nın haberine göre Komoyedov, "2013-2015'te 'Nükleer Silah Kompleksi' bölümü kapsamındaki bütçe hükümleri sırasıyla 29,28 milyar ruble, 33,3 milyar ruble ve 38,57 milyar ruble olacak." dedi.

Komoyedov, 2012 yılında nükleer silahlara yapılan harcamanın 27,4 milyar ruble olduğunu da sözlerine ekledi. The Voice of Russia'nın haberine göre, "2013 Federal Bütçesi ile 2014 ve 2015 Planlama Dönemi Hakkında" yasa tasarısı 19 Ekim 2012'deki ilk okumada tartışılacak. 

Rus hükümetinin 2014 yılında yayınlanan askeri bütçesi yaklaşık 2,49 trilyon ruble (yaklaşık 69,3 milyar ABD doları) olup, ABD, Çin ve Suudi Arabistan'ın ardından dördüncü büyük bütçedir. Resmi bütçenin 2015'te 3,03 trilyon rubleye (yaklaşık 83,7 milyar ABD Doları), 2016'da ise 3,36 trilyon rubleye (yaklaşık 93,9 milyar ABD Doları) yükselmesi planlanıyor. 2014 itibarıyla Rusya'nın askeri bütçesi diğer tüm Avrupa ülkelerinden daha yüksektir ve ABD askeri bütçesinin yaklaşık 1/7'sini (yüzde 14) oluşturur.

2015 yılında SIPRI, Rusya'nın 2010-14 döneminde dünyanın en büyük ikinci büyük silah ihracatçısı olduğunu ve ihracatı yüzde 37 artırdığını tespit etti. Hindistan, Çin ve Cezayir, Rusya'nın toplam ihracatının neredeyse yüzde 60'ını oluşturuyor. 2010-14'te Rusya'nın silah ihracatının yüzde 66'sı Asya ve Okyanusya'ya, yüzde 12'si Afrika'ya ve yüzde 10'u Orta Doğu'ya yapıldı.

2017 yılında Rusya'nın, Vladimir Putin'in sağlık ve eğitim gibi diğer girişimlere para harcama çağrısı nedeniyle savunma harcamalarını %20 oranında azalttığı bildirildi. Kesinti, Rusya'nın askeri harcamalarını 66,3 milyar dolara düşürdü ve Rusya bu rakamla dördüncü en yüksek askeri harcama yapan ülke oldu.Rusya'nın 2019 savunma bütçesi 48 milyar ABD doları, 2020 rakamı ise 61,7 milyar dolardı.

Ancak 24 Şubat 2022'de Rusya'nın Ukrayna'yı işgal etmesi nedeniyle, Rus hükümeti askeri harcamalarını önemli ölçüde artırarak 85+ milyar doların üzerine çıkardı ve dünyadaki en yüksek askeri harcamayı yapan üçüncü sıraya geri döndü. Savaştaki kayıpları telafi etmek ve Rusya'yı savaş ekonomisine yeniden yönlendirmek için askeri harcamalardaki artışa ihtiyaç vardı. 5 Ekim 2023'te Vladimir Putin, Rusya'nın savunma ve güvenlik harcamalarının şu anda GSYİH'nın %6'sına eşit olduğunu belirtti.

Eski Sovyetler Birliği'nin savunma endüstrilerinin yaklaşık yüzde 70'i Rusya Federasyonu'nda bulunuyor. Pek çok savunma firması özelleştirildi; bazıları diğer ülkelerdeki firmalarla önemli ortaklıklar geliştirmiştir.

Silahlı Kuvvetlerin modernizasyonuna yönelik son adımlar, Rusya'nın petrol ve doğalgaz gelirlerine dayalı ekonomik canlanmasının yanı sıra kendi iç pazarının güçlenmesiyle mümkün oldu. Şu anda, ordu büyük bir ekipman yükseltmesinin ortasında ve hükümet geliştirme ve geliştirme için yaklaşık 200 milyar dolar (PPP doları cinsinden yaklaşık 400 milyar dolara eşdeğer) harcama sürecinde. 2007–2015 Devlet Silahlanma Programı (GPV – госпрограмма вооружения) kapsamında 2006 ve 2015 yılları arasında askeri teçhizat üretimi.

Esas olarak Rus-Gürcistan Savaşı sırasında öğrenilen derslerin bir sonucu olarak, 2011-2020 Devlet Silahlanma Programı Aralık 2010'da başlatıldı. Başbakan Putin, bunun 20-21,5 trilyon ruble (650 milyar doların üzerinde) olduğunu açıkladı. önümüzdeki 10 yıl içinde yeni donanım alımına tahsis edilecek. Amaç, kara, deniz ve hava kuvvetlerindeki modern teçhizatın 2015 yılına kadar %30, 2020 yılına kadar ise %70 oranında büyümesini sağlamaktır. Bazı kategorilerde yeni silah sistemlerinin oranı %80'e, hatta %100'e ulaşacak.

Rusya'nın askeri başsavcısı, 2011 yılı itibarıyla savunma bütçesinin yüzde 20'sinin her yıl çalındığını veya dolandırıldığını söyledi. Bunun sonucunda ortaya çıkan fon eksikliği nedeniyle ekipmanın bakımının düzgün yapılmadığından şüpheleniliyor. 2022'de Ukrayna'nın işgali sırasında gözlemlenen ekipman arızalarına katkıda bulunmuş olabilir.^[

2018 yılında, RF Silahlı Kuvvetleri 35 tür silah ve askeri teçhizatı benimsedi ve 21 tanesinin daha durum testlerini tamamladı.Rusya Savunma Bakanlığı (MoD), YeSU TZ'yi (Yedinaya Sistema Upravleniya Takticheskogo) satın aldı. Zvena) savaş alanı yönetim sistemi aynı yıl. YeSU TZ savaş alanı yönetim sistemi, diğer şeylerin yanı sıra topçuları, elektronik harp sistemlerini, kara araçlarını, hava savunma varlıklarını, mühendislik ekipmanlarını ve lojistik desteği kontrol eden 11 alt sistemi içerir.

On iki füze alayı Yars ICBM'leriyle, 10 füze tugayı İskender taktik balistik füze sistemleriyle, 13 havacılık alayı MiG-31BM, Su-35S, Su-30SM ve Su-34 savaş uçaklarıyla yeniden silahlandırıldı, Mi-28N ve Ka-52 savaş helikopterlerine sahip üç ordu havacılık tugayı ve altı helikopter alayı, S-400 Triumf SAM sistemlerine sahip 20 karadan havaya füze (SAM) alayı, <'lü 23 batarya >Pantsir-S kundağı motorlu uçaksavar silah füze sistemleri ve 2012'den bu yana ve Mart 2019 itibarıyla Bal ve Bastion mobil kıyı savunma füze sistemlerine [MCDMS'ler] sahip 17 batarya.

2023'ün başlarında, Rusya Savunma Bakanlığı'nın üst düzey yetkililer için yerli yazılım içeren binden fazla tablet satın aldığı ve ayrıca onlarca kilometre menzilli yeni bir planör bomba hattı almaya başladığına dair haberler vardı.

New York Times gazetesi, 13 Eylül 2023 tarihli bir makalede ABD'li ve Avrupalı ​​yetkililere atıfta bulunarak, Rusya'nın Batı yaptırımlarını aştığını ve füze üretiminin artık savaş öncesi seviyeleri aştığını bildirdi. Rusya'nın artık ABD ve Avrupa'dan daha fazla mühimmat ürettiği, yılda 200 tank ve iki milyon adet mühimmat üretebildiği de bildirildi.CNN ayrıca Eylül 2023'te Rusya'nın Avrupa'dan 7 kat daha ucuz ve 8 kat daha hızlı mühimmat ürettiğini bildirdi.

Eylül 2023'te Rusya'nın çeşitli bölgeleri kendi inisiyatifleriyle intihar drone'larının üretimine başladı.Vladimir Putin ayrıca ana zırhlı araçların üretiminin de arttığını iddia etti. Geçen yıla kıyasla 4 kat arttı ve özellikle önemli olan imha araçlarının üretimi 3 kat arttı.

Nükleer silahlar

Ocak 2017 itibarıyla, Amerikan Bilim Adamları Federasyonu, Rusya'nın yaklaşık 1.765 konuşlandırılmış stratejik savaş başlığına ve 2.700 konuşlandırılmamış stratejik ve konuşlandırılmış ve konuşlandırılmamış taktik savaş başlığına ek olarak sökülmeyi bekleyen ek 2.510 savaş başlığına sahip olduğunu tahmin ediyor. Rusya'nın Stratejik Roket Kuvvetleri karadaki nükleer savaş başlıklarını kontrol ederken, Donanma denizaltı tabanlı füzeleri, Havacılık ve Uzay Kuvvetleri ise havadan fırlatılan savaş başlıklarını kontrol ediyor. Rusya'nın nükleer savaş başlıkları dört bölgede konuşlandırılıyor:

1. R-36 ve onun yerine geçen RS-28 Sarmat gibi karada konuşlu hareketsiz (silolar).
2. RT-2PM2 Topol-M ve yeni RS-24 Yars gibi kara tabanlı mobil cihazlar.
3. R-29RMU2 Layner ve RSM-56 Bulava gibi denizaltı tabanlı.
4. Rus Havacılık ve Uzay Kuvvetleri'nin Uzun Menzilli Havacılık Komutanlığı'nın havadan fırlatılan savaş başlıkları

Rusya'nın askeri doktrini, NATO genişlemesini Rusya Federasyonu'na yönelik tehditlerden biri olarak görüyor ve Rusya Federasyonu'nun varlığını tehlikeye atabilecek konvansiyonel bir saldırıya yanıt olarak nükleer silah kullanma hakkını saklı tutuyor devletin. Buna uygun olarak, ülkenin nükleer kuvvetleri 1990'ların sonlarında yeterli finansmanı aldı. Kıtalararası balistik füzelerin ve aktif görevdeki savaş başlıklarının sayısı, kısmen ABD ile yapılan silah sınırlama anlaşmalarına uygun olarak, kısmen de bakım harcamalarının yetersiz olması nedeniyle yıllar içinde azaldı, ancak bu durum şu şekilde dengeleniyor: füze savunmalarına karşı kanıt olarak yeni füzelerin konuşlandırılması.

Rusya, bir Rus generalin planlanan ABD Ulusal Füze Savunması da dahil olmak üzere her türlü füze savunmasını delebileceğini iddia ettiği yeni RT-2PM2 Topol-M (SS-27) füzelerini geliştirdi.  Füze, karşı önlemlerden kaçınmak için hem havada hem de uzayda rotasını değiştirebilir. Karada konuşlu mobil TEL birimlerinden fırlatılmak üzere tasarlanmıştır.

Rus nükleer teknolojisinin, diğer ülkeleri tehdit etmek veya onlara saldırmak için nükleer silah kullanmak isteyebileceğinden korkulan teröristlerin veya haydut subayların eline geçebileceği tehlikesine ilişkin uluslararası farkındalık nedeniyle, Amerika Birleşik Devletleri federal hükümeti ve diğer birçok ülke, 1990'ların başında Rus nükleer kuvvetlerine hatırı sayılır miktarda mali yardım sağladı. Bu para kısmen, gibi uluslararası anlaşmalar kapsamında savaş başlıklarının hizmet dışı bırakılmasını finanse etmek için kullanıldı. İşbirlikçi Tehdit Azaltma programının yanı sıra Rus nükleer tesislerindeki güvenliği ve personel eğitimini de iyileştirmeyi amaçlıyor.

11 Eylül 2007 akşamı geç saatlerde, hava yakıtlı patlayıcı AVBPM veya "Tüm Bombaların Babası" başarıyla sahada test edildi.